
سفرهای گالیور
جاناتان سویفت، ۱۷۲۷
سفرهای گالیور ترکیبی نوآورانه و گیرا از داستان خیالی و طنزِ انسان گریزانه است. جاناتان سویفت (۱۶۶۷-۱۷۴۵)، نویسندهی انگلیسی ایرلندیِ این کتاب، کشیش، طنزپرداز و شاعر بود و جزوههای سیاسی هم مینوشت. سفرهای گالیور تقلیدی تمسخرآمیز از ژانر سفرنامههای پر آب وتاب است و گاهی چنان در توصیفاتش مبالغه میکند که مهمل مینماید. لِموئل گالیور، فهرمان و راوی قصه، به چهار سفرِ پردردسر ميرود و در این سفرها با مردمان عجیب و غریبی مثل لی لی پوتیهای کوتوله، برایدینگنَگیهای غولآسا، و استرولدبروگهای پیر و فرتوت و گروتسک مواجه میشود. او در جزیرهی پرندهی لاپوتا دانشمندانی را میبیند که میخواهند پرتوی خورشید را از خیار استخراج کنند. در سرزمین هویینهنمها هم میبیند که اسبهای خردمند بر ياهوهای انسان مانندِ خبیث حکومت میکنند.
ماجراهای گالیور پُر از پدیدههای خیالیاند و به همین دلیل است که سفرهای گالیور را اغلب داستانی کودکانه میپندارند اما طنز سویفت سیاه و چندلایه است. او در قصهاش بعضی از بلاهتها و مصیبتهای روزگار خودش (و روزگار ما) را نشانه میگیرد- مثل جنگ و تعصب دینی - اما به طوری کلی از نوع بشر هم دل خوشی ندارد و کاستیهای اخلاقی و جنبههای جسمانی وجود انسان منزجرش میکنند. در پایان کتاب، گالیور ترجیح میدهد باقی عمرش را کنار گونهای پاکیزهتر و شریفتر از گونهی انسان، یعنی اسبها، بگذراند.
شما می توانید این کتاب به همراه هزاران عنوان کتاب دیگر را از فروشگاه اینترنتی بوک شهر تهیه فرمائید
دیدگاه خود را بنویسید